Zawczasu życia tego, poczyńmy starania by udrękę duszy sprawować,kłaniać się nad Słowem Bożym,modlitwą poranki witać i wyczekiwać spojrzenia Bożego pośród cieni trosk..
Nie bądźmy sobą,gdyż sobie nie ufamy,sobie się nie podobamy i siebie zwodzimy.. Cokolwiek czego w miłości czynić nie możemy i nie chcemy//Nie czyńmy!!!
Powinna nas determinować miłość Chrystusowa,miłość poddana,oddana,wypróbowana w próbach i w wielu łzach..
Miłość na wzór Jezusa,skłania do pokory i uniżenia się wobec innych.. Każda modlitwa,prośba,rozmowa,wspólne uwielbienie Boga powinna być obmyta łzami w komorze,szczerą rozmową z Bogiem.
Nic nie znaczymy,jeśli to my stawiamy kroki,nie pozwalając iść przed nami Bogu i Jego zamiarom..
Jesteśmy sobą,jeśli nie postępujemy w Bożej miłości umierania za innych. Bóg nasz zmartwychwstały porusza się stale w miłości Boga Ojca i do niej dążą Jego starania o nas wszystkich,nic poza miłością i wiarą nie rozróżnia nas przed Jego obliczem! Bóg pragnie miłości,nie ofiary! Nie bądźmy ofiarami,bądźmy jak Jezus!
